آموزش بیمار آب‌ سیاه یا گلوکوم

برای گروهی از بیماری‌های چشمی که باعث آسیب عصب بینایی می‌شوند از اصطلاح گلوکوم استفاده می‌شود. و با گذشت زمان پیشرفت می‌کند. اغلب با ایجاد فشار در داخل چشم مرتبط  است. افزایش فشار در چشم شما می‌تواند به عصب بینایی شما که تصاویر را به مغز شما منتقل می‌کند آسیب برساند. اگر این آسیب بدتر شود، این اختلال می‌تواند طی چند سال باعث نابینایی کامل شود.

بیشتر افراد مبتلا به آب‌سیاه بدون علامت هستند و درد زودرس ندارند پس بیمار باید به طور مرتب به پزشک چشم خود مراجعه کند تا بتوانند قبل از بین رفتن بینایی، گلوکوم را تشخیص و درمان کنند.

اگر بینایی خود را از دست دهید، دیگر نمی‌تواند بازگردد؛ اما پایین آوردن فشار چشم می‌تواند به بیمار در حفظ بینایی کمک کند. اکثر مبتلایان به گلوکوم که از برنامه درمانی خود پیروی می‌کنند و معاینات منظم  چشم  دارند، می‌توانند دید خود را حفظ کنند.

همچنین مایعات داخل چشم، معمولاً از طریق کانالی از چشم بیرون می‌آید. اگر این کانال مسدود شود، مایع جمع می‌شود. بعضی‌اوقات، دقیقاً مشخص نیست که چه عواملی باعث انسداد شده است؛ اما می‌تواند ارثی باشد، یعنی از والدین به فرزندان منتقل می‌شود.

علل کمتر شایع آب‌سیاه چشم عبارتند از:

– صدمه دیدن یا آسیب شیمیایی به چشم

– عفونت شدید چشم

-انسداد رگ‌های خونی داخل چشم و شرایط التهابی این نادر است، اما جراحی چشم برای درمان شرایط دیگر چشم گاهی اوقات می‌تواند آن را به وجود آورد. معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما ممکن است در یکی از دیگری بدتر باشد.

یکی از علل منجر به نابینایی برگشت‌ناپذیر در دنیا در بزرگسالان گلوکوم است که در میان جمعیت بالای ۴۰ سال شایع‌تر است و شیوع آن با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد.

 

طبقه‌بندی گلوکوم


گلوکوم انواع مختلف دارد.

می‌توان گلوکوم را بسته به دلایلی که منجر به اختلال در جریان خروجی مایع زلالیه می‌شود به انواع زاویه بسته یا باز تقسیم کرد و یا همچنین بسته به عوامل دخیل در افزایش فشار داخل چشمی ممکن است گلوکوم اولیه یا ثانویه باشد. البته امروزه انواع دیگری مثل گلوکوم مادرزادی و گلوکوم به دنبال استفاده از کورتیکواستروییدها هم به طبقه‌بندی موجود اضافه شده است.

این بیماری به شکل تدریجی بینایی را از بین می‌برد چون بیمار تا زمانی که دچار کاهش بینایی می‌شود از بیماری خودآگاه نیست و مراقبت‌های پزشکی را پیگیری نمی‌کند.

 

درمان طبی

 مسئله مهم و اساسی در درمان انواع گلوکوم پیشگیری از آسیب عصب بینایی است. این هدف می‌تواند از طریق درمان طبی جراحی لیزری یا غیر لیزری و یا ترکیبی از این روش‌ها حاصل شود. این بیماری درمان قطعی ندارد. درمان طولانی‌مدت در طول حیات لازم است.

این درمان‌ها نمی‌تواند آسیب وارده به عصب بینایی را جبران کند؛ اما از ادامه صدمه بیشتر جلوگیری می‌کند.

هدف از درمان حفظ فشار داخلی چشم در طيف نرمال است تا از وارد آمدن آسيب بيشتر به عصب بينايي پيشگيري شود.

براي اين كار در بخشي از داروهايي مانند سرم مانيتول و داروهاي ضد گلوكوم براي پايين آوردن فشار داخل چشمي استفاده می‌شود. در روش ديگر نيز با تاباندن اشعه ليزر به سطح داخلي ترابكولار سطح فشار داخلی چشم پايين می‌آید.

درمان طبي و جراحي گلوكوم پيشرفت بيماری را به تأخير می‌اندازد اما موجب بهبودي آن نمی‌شود.

ازآنجاکه اين بيماري زمينه خانوادگي دارد اعضاي خانواده بايد تشويق شوند كه حداقل هر دو سال یک‌بار براي تشخيص زودرس گلوكوم معاينات چشم‌پزشکی را انجام دهند، به خصوص بعد از ۴۰ سالگي خود را ملزم به انجام اين معاينات نمايند.

 

لذا خواهشمندیم جهت نتیجه‌بخش بودن روند درمان همکاری لازم را با پزشک متخصص به عمل آورید و توصیه‌های درمانی را جدی بگیرید.

از صبر و بردباری شما نهایت تشکر را داریم.

مراجع کننده گرامی:

لطفاً برای ثبت نوبت ویزیت با شماره

۶۶۵۶۵۷۵۷ تماس حاصل نمایید.

فهرست