انحراف چشم یکی از بیماری‌های چشمی است که با نام استرابیسم شناخته می‌شود. در این اختلال چشم‌ها حالت نامتقارنی نسبت به هم دارند و زاویه‌ی دید چشم‌ها با هم متفاوت است و نگاه آن‌ها به جهات مختلف می‌باشد. این انحراف ممکن است همواره واضح باشد یا گاهی اوقات با قرار گرفتن چشم در وضعیت‌های خاصی دیده شود. انحراف چشم اگر در خانواده وجود داشته باشد می‌تواند به صورت موروثی منتقل شود و یا بعضی مبتلایان هرگز سابقه چنین مشکلی را در فامیل خود نداشته باشند. در اطفال مشکل نسبتاً شایعی است این امکان وجود دارد در بدو تولد و یا در سال‌های رشد کودک نمود پیدا کند. غالباً تشخیص این بیماری بین سنین ۱ تا ۴ سالگی است و ابتلا در سنین بالاتر بسیار نادر است اما به این نکته باید توجه کنید، کودک در هر سنی که باشد، اگر علائمی مبنی بر استرابیسم مشاهده نمودید حتماً به پزشک متخصص مراجعه نمایید.
علل استرابيسم چيست؟
استرابيسم ناشي از عدم توانايي حرکات هماهنگ دو چشم است علت دقيق موارد متعدد استرابيسم مشخص نيست. در میان گروه سنی اطفال مشکل نسبتاً شایعی بوده که گاهی ارثی یا غیر ارثی می‌باشد.
در اطفال علت‌های مختلفی برای این بیماری مطرح است ممکن است بیماری‌های عصبی و یا چشمی ازجمله آب مرواريد، بیماری‌های شبکيه و یا ضربه در هنگام تولد يا در دوران کودکي ايجاد شود.
همچنین در بزرگسالان علت‌های مختلفی دارد به عنوان مثال: ديابت، بيماري تيروئيد (بيماري گريوز)، بيماري مياستني گريويس، تومور مغزي، ضربه به سر، حوادث عروقي مغز در زمينه ديابت يا فشارخون، سکته مغزي، گاهي اوقات به دنبال جراحي چشم (مثلاً عمل آب مرواريد) يا عمل اطراف چشم می‌باشد.
علائم استرابيسم چيست؟
حرکات چشمي نامتقارن گهگاهي در نوزادان ديده می‌شود. و پس از سه یا چهار ماهگي انتظار می‌رود این ناهماهنگی وجود نداشته باشد.
در اطفال اگر ناهمگونی در چشم کودک می‌بینید یا قادر به تمرکز روي اشياء نيست در اولین فرصت به چشم‌پزشک مراجعه کنيد. در بیشتر موارد استرابیسم به همراه تنبلي چشم (آمبليوپي) می‌باشد که باید این مشکل هم در روند درمان مد نظر قرار بگیرد.
در بزرگسالان علائم استرابيسم ممکن است به صورت: خستگي چشم، دوبيني (ديپلوپ)، روي هم افتادن يا محو بودن تصوير، احساس کشش اطراف چشم‌ها، احساس ناراحتي و مشکل هنگام مطالعه و عدم درک عمق پیش می‌آید. بسياري از بزرگسالان برای اصلاح تمرکز مناسب، سر يا صورت خود را کج می‌گیرند.
تشخیص
بدون درمان فوری ممکن است کاهش و حذف بینایی در یک چشم دائمی شود و منجر به آمبلیوپی و تنبلی چشم شود لذا توصیه می‌شود در شیرخوارگی و پیش از دبستان معاینات چشم‌پزشکی انجام شود. اگر کسی در خانواده سابقه انحراف یا تنبلی چشم دارد باید معاینات دقیق‌تر و بیشتری انجام شود.
درمان
هدف‌های اصلی درمان این است که بیمار دید دوچشمی خود را داشته باشد و زیبایی ظاهری‌اش حفظ شود چون روی اعتمادبه‌نفس و جنبه‌های روانی بیمار تأثیر بسیار دارد. با توجه به معاینات بالینی، پزشک متخصص بنابر تشخیص می‌تواند یک و یا چند روش درمانی را همزمان و یا با تفاوت زمانی انجام دهد. راه‌های درمان عبارتند از: قطره‌های چشمي، بستن چشم قوی‌تر براي اصلاح آمبليوپي (تنبلي چشم)، ورزش عضلات چشم، تجويز عينک با قدرت انکساري مناسب، تجويز عينک حاوي منشور، تزريق سم، بوتولينيوم، عمل جراحي عضلات خارج کره چشمي می‌باشد.
جراحی استرابیسم
اصلاح استرابیسم با جراحی بر روی عضلات و بافت اطراف صورت می‌پذیرد. در جراحی اطفال، بیهوشی ضرورت دارد، ولی جراحی بزرگسالان با بیحسی موضعی نیز امکان‌پذیر است. دوران نقاهت کوتاه است و فرد اغلب ظرف چند روز به فعالیت‌های طبیعی‌اش برمی‌گردد. بنا به تشخیص پزشک شاید نیاز باشد که بیمار از عینک و یا منشور نیز استفاده نماید. ولی عمل جراحی به‌مراتب مؤثرترین راه درمان بوده اما مانند بسیاری از عمل‌های جراحی عوارضی مانند عفونت و خونریزی در این عمل وجود دارد و بهترین راه مراجعه به‌موقع به پزشک برای تشخیص و درمان و عمل به توصیه‌ها برای جلوگیری از عوارض می‌باشد.
مراجعه کننده گرامی:
لطفاً برای ثبت نوبت ویزیت با شماره
۶۶۵۶۵۷۵۷ تماس حاصل نمایید.